Rozdział 15 część II

Razem z Niall'em do stołówki wróciliśmy trzymając się za ręce. Zaczęliśmy kierować się w stronę stolika gdzie siedział Louis, Harry, Josh, Liam i Zayn. Czułam się strasznie niezręcznie. Louis i Zayn mierzyli nas spojrzeniem, gdyby wzrok mógłby zabijać byłabym już martwa. Oczywiście nic nie dałam po sobie poznać, usiedliśmy z nimi przy stoliku.
- Hej Josh jestem - mój brat jako jedyny wykazał się kulturą.
- Hej, wiem kim jesteś, ja Niall.
- Wiem, ale jakoś wolałem się przedstawić, bo między nami zawsze były jakieś spięcia.
- Spoko, jest okej.
Na tym się skończyło. Mogłam zacząć temat pogody, ale wolałam posiedzieć w ciszy.
- Megan, może razem z Josh'em zamieszkacie u mnie? Moi rodzice się wyprowadzają, zostanę sam w domu, po co ma się marnować? Zayn, też pewnie chce odpocząć trochę, nacieszyć się samotnością..
O nie, nie, nie! Nie mam zamiary wyprowadzać się od Zayn'a. Tylko jak spokojnie powiedzieć o tym Niall'owi.. Przy stoliku znowu zapadła cisza, wszyscy patrzyli na mnie oczekując odpowiedzi. Z Zayn'em mi się dobrze mieszka, ale to nie z nim mieszkam.
- Wiesz Niall, bardzo chętnie.. - nie dane mi było dokończyć, bo wtrącił się Zayn.
- Niall rzuci hasło, a ty już do niego lecisz?
- Daj mi dokończyć! - warknęłam - Niall, bardzo chętnie bym z tobą zamieszkała, ale mieszkam teraz u Zayn'a i na razie nie mam powodu żeby się stamtąd wyprowadzać, jest mi tam dobrze. Zayn jest moim przyjacielem..
- Nie masz powodu? - spytał Niall - ja powinienem być wystarczającym powodem!
- Nie krzycz na mnie. Jestem dorosła i będę robiła co zechcę, bo to tylko i wyłącznie moje decyzje. Nie będę co chwilę zmieniała miejsca zamieszkania. Pokłócimy się i co? Wywalisz mnie jak zwykłego psa? Nie wiem czy się kierujesz, ale jeżeli tylko chodzi o Malik'a to odpuść.
- Żebyś wiedziała, że chodzi o niego! Skąd mam wiedzieć co robisz z nim w nocy? - wrzasnął na całą stołówkę, wszyscy umilkli i spojrzeli na nas.
- Nie ufasz mi? - spytała wstając.
- Ufam, ale..
- Pamiętaj, kieruje się zasadą kończy się zaufanie, kończy się związek.
- Zayn'owi nie ufam!
- Ale to mój przyjaciel, zaufaj mi! - byłam bliska płaczu, to bolało, cholernie bolało.. Ze łzami w oczach spojrzałam w oczy Zayn'a, jakby szukając ratunku.
- Niall, z mojej strony ci nic nie grozi, ja mam Harrego, ostatnia randka nam się udała, więc liczę na więcej, co nie Haroldzie? - spytał się jego głośno, wstał i usiadł mu na kolanach.
Zayn opowiedział mi o ostatniej sytuacji ze stołówki, nie powiem zdziwiło mnie to, ale teraz byłam mu wdzięczna za rozładowanie napięcia, od razu się uśmiechnęłam.
- Oczywiście Zayn, kiedy mogę liczyć na powtóreczkę?
- Kiedy tylko chcesz - powiedział i pocałował go w policzek.
Cała stołówka wybuchnęła śmiechem, Niall wstał i wyszedł bez słowa, natomiast Zayn wstał, podszedł do mnie i mnie przytulił.

Nie miałam ochoty spędzić reszty dnia w szkole, po przerwie wyszłam. Gdzie poszłam? Do parku, miałam nadzieję, że spotkam tam Niall'a. Nie chciałam się z nim kłócić, to do niczego nie prowadzi.
Tak jak myślałam, Niall siedział pod drzewem, tam gdzie zawsze siadaliśmy. Podeszłam do niego i usiadłam obok. 
- Tak ma to teraz wyglądać? Oddalamy się od siebie Niall.
- Mnie też jest łatwo, a myśl, że mieszkasz pod jednym dachem z Malikiem w niczym mi nie pomaga.. 
- Zaufaj mi.